Niets is zo complex als familie. Een indringend, intiem verhaal over herinnering, manipulatie en overleven – in een gedurfde, minimalistische wereld waar verleden en heden op elkaar botsen. 

Lolita, maar dan vanuit een vrouwelijk perspectief. De tekst van de Amerikaanse toneelschrijver Paula Vogel wordt vaak op deze manier vergeleken met de bekende roman van Vladimir Nabokov. In How I Learned to Drive blikt een vrouw terug op haar jeugd en de complexe relatie met haar oom. Wat begint als onschuldige genegenheid groeit langzaam uit tot een verwarrende dynamiek van vertrouwen, manipulatie en grensoverschrijding. De voorstelling laat met opmerkelijke gevoeligheid en zonder sensatiezucht zien hoe liefde en misbruik soms pijnlijk dicht bij elkaar liggen. Met een mix van scherpe observatie, empathie en subtiele humor onderzoekt de tekst hoe trauma verweven raakt met lessen over autoriteit, volwassen worden, en letterlijk leren rijden. 

De kracht van deze bekroonde voorstelling zit in haar nuance: niemand wordt gereduceerd tot dader of slachtoffer, maar de gevolgen zijn voelbaar en rauw. Een intieme en urgente kijk op een thema dat ons allemaal aangaat van een gezelschap dat voor de tweede keer op Noorderzon te zien is.