De bejubelde solo En ze maakte een kind is terug in het theater. De dood wordt eindeloos uitgebeeld op het podium, maar het krijgen van een kind speelt nauwelijks een rol. Het geven van leven is het terrein, waar moeders wonen en kunstenaars ver weg van blijven. Tot op heden: “Meral Polat slecht de muur tussen kunstenaarschap en moederschap.” (de Volkskrant ★★★★★)

Regisseur Nita Kersten en schrijver Sarah Sluimer creëerden met En ze maakte een kind een iconische rol voor actrice en zangeres Meral Polat. In de met vier en vijf sterren ontvangen solo filosofeert Polat hardop over wat moeder zijn inhoudt en over de vraag: kan dat wel samengaan, kunstenaar zijn en moeder? Want in de kunsten is van de dood literatuur gemaakt en het sterven eindeloos uitgebeeld, maar het krijgen van een kind speelt op het podium nauwelijks een rol. Het geven van leven behoort nog steeds tot het intieme domein, waar moeders wonen en kunstenaars ver weg van blijven. Terwijl het wel of niet hebben van én het zorgen voor kinderen voor velen een existentiële ervaring is.

“Meral Polat slecht de muur tussen kunstenaarschap en moederschap.” –  ★★★★★ de Volkskrant

“Een voorstelling van vrouwen over dat ene onderwerp dat, of je ze nu wel of niet hebt of wilt, onontkoombaar is: moederschap. Meral Polat geeft in een weergaloze solo een nieuwe invulling aan het thema.” – Theaterkrant

“Polat laat heel mooi de kracht zien van artistieke verbeelding, dat je door iets te bedenken het ook al in de wereld brengt. Zo verbindt ze ouderschap en kunstenaarschap. Dat komt aan het einde schitterend samen.” – ★★★★ NRC