Onlangs verscheen het derde deel van de autobiografische trilogie van Judith Visser: Zondagskracht. Het is een fascinerend verhaal over haar leven als autistische schrijfster, vol inzichten over het uitgeven van een boek, het omgaan met een overvloed aan prikkels in relaties, en natuurlijk haar diepe liefde voor haar wolfhonden.

De eerste twee delen van deze trilogie zijn Zondagskind en Zondagsleven. De boeken volgen Jasmijn Vink, het alter ego van Judith Visser (ook JV dus…), en elk deel belicht een fase uit haar leven. In Zondagskind zit de jonge Jasmijn op de kleuterschool en spreekt ze alleen tegen haar ouders. De verhalen zijn verrassend, kleurrijk en doorspekt met humor, maar laten vooral zien hoe moeilijk het is om met autisme te leven en hoe groot het onbegrip kan zijn.

De boeken kunnen afzonderlijk gelezen worden, hoewel ze samen een completer beeld geven. Naast het centrale thema autisme, verweven zich meerdere verhaallijnen die de boeken veelzijdig en boeiend maken.

Hoewel het verhaal autobiografisch is, is het in romanvorm gegoten en hoeft het niet volledig het leven van Judith Visser te weerspiegelen. Achterin het laatste boek geeft zij zelf hierover uitleg.

Er is genoeg stof om met elkaar over te praten. Of je nu één, meerdere of geen van haar boeken hebt gelezen, je bent van harte uitgenodigd om mee te doen. Een aanrader voor iedereen!